Тэма 2. Развіццё бібліяграфіі ў перыяд Сярэдневякоўя

(V – XV стст.)

Асаблівасці развіцця бібліяграфіі ў кантэксце гісторыка-культурных з’яў Сярэдневякоўя.

Асноўныя напрамкі развіцця бібліяграфіі ў Візантыі. Біябібліяграфічныя слоўнікі грэчаскіх аўтараў; бібліяграфічная інфармацыя ў энцыклапедыях; “Бібліятэка Фоція” – адзін з першых рэкамендацыйных бібліяграфічных дапаможнікаў; бібліяграфічныя матэрыялы ў дапамогу прафесіянальнай дзейнасці юрыстаў.

Узнікненне бібліяграфіі на тэрыторыі старажытных усходнеславянскіх княстваў.

Развіццё бібліяграфіі на арыале арабскай культуры. Унікальнае бібліяграфічнае афармленне рукапісных кніг. Змястоўная і відавая дыферэнцыяцыя бібліяграфічных матэрыялаў; “Фіхрыст” ан-Надзіма – першы нацыянальны рэтраспектыўны паказальнік.

Прычыны заняпаду бібліяграфічнай работы ў Заходняй Еўропе ў V – ХI стст. Ажыўленне яе ў ХIІ ст. Уплыў кнігадрукавання на актывізацыю бібліяграфічнай дзейнасці і якасны ўзровень бібліяграфічных матэрыялаў, іх відавы і змястоўны склад. Бібліяграфаванне твораў хрысціянскіх пісьменнікаў. “Кніга аб знакамітых мужах” Іагана Трыценгемскага – першы друкаваны бібліяграфічны дапаможнік. Узнікненне бібліяграфічных прац рэкамендыцыйнага характару: “Кніга аб знакамітых мужах” Ісідара Севільскага, “Пералік многіх аўтараў” Гуга з Трымберга, старажытнарускія спісы сапраўдных і несапраўдных кніг.